Gazeteye bakarken okudum vefat yazısını. Nasıl üzüldüm 40 kat yabancı.. Semra hanım Allah size dayanma gücü versin. Bir anne olarak biliyorum ki herkes unutmaya başlasa da sizin yürek sızınız hiç geçmeyecek. Ki yıllar geçmesine rağmen aynı acıyı duyuyorsunuz eminim. Size sabırlar diliyorum. Başınız sağolsun

Baharı beklerken ömrüm kış oldu
Gözümde her zaman biraz yaş oldu
En güzel duygular bana düş oldu
Yogunum dostlarım yoruldum artık
Vefasız yıllara dargınım artık

Sesini duymadığım gün
Yaşanmış değil
Açan çiçek değil
Öten kuş değil
Yüzünü görmediğim gün
İçimde yıldızlar sönük
Güneşler güneş değil
Seni sevmediğim gün
Seni anmadığım gün
Olacak iş değil...

Geri getirecek misin güneşlerini?
Donuk gözlerim özlüyor seni.
Ne yaparım ki güneşsiz, sensiz?
Kopuk köklerim bekliyor seni.
Geri getirecek misin ellerimi?
Güdük bileklerim özlüyor seni.
Ne yaparım ki elsiz, sensiz?

Bu dünyada bir nesneye,
Yanar içim, göynür özüm,
Yiğit iken ölenlere,
Gök ekini biçmiş gibi.

Akıtıp gözüm yaşını

Hatırlarım gülüşünü;

O güzel saçlı başını

Göğsüme koyamadiğım

Hele Barışa Barışa
Barış benziyor güneşe
Barış canım Barış gülüm
Sana yakışmıyor ölüm
Barış benim gülüm güzel
İnsanlığım yolum güzel
Barış sen öldükten sonra
Vallah billah ölüm güzel

Canım kardeşim; günler, aylar, mevsimler geçiyor..ama sanma ki unutuldun.. iyiki doğdun canım arkadaşım, iyiki hayatımıza dokundun, iyiki tanıdık seni..
Okula gelmediğin gün sınıfta yokluğun hemen anlaşılırdı, keyifsiz sessiz sedasız geçerdi dersler, eksik olurduk yarım kalırdık ogün sanki. Şimdi ardında bıraktığın o boşluğu düşününce, sensiz kalan herkesin, eksik kalan herşeyin acısını yüreğimin en derininde hissediyorum…

Sen hiç gitmedin ki BARIŞ
gözlerimizden kalbimize taşındın
önceden bir yerdeyken
şimdi baktığımız her yerdesin
canımız BARIŞ,ımız
iyiki doğdun
iyiki bizim can oğlumuz oldun.

BARIŞ' IMIZA,

4 KASIM 1984,bir pazar sabahı,
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı,
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız,
Özge,mizin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti,
Yakalayamadan saatlerdeki hızı,
Büyüyene dek,
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını"
Usanmadan okudum okudum
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı,
Şiirler yazdı, marşlar söyledi,
Marş söylemekten bıktığında da,
Öğretmenine,
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi,
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi,
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi,
Ama benim,
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi,
Tek nefes alsaydı,
Tek varlığı ruhumu doldursaydı,
Ban razıydım hasrete
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı,
Bana bahçeli bir ev alacaktı,
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye,
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum,
Sonunda seninle buluşacağım
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat,
Bundan böyle,
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım.
Sen hep yanımdasın hep benimle,
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla,
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım.
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte,
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim,
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle.

Kuşlar uçmaz, güller soldu
Yüce dağlar duman oldu
Belli ki gittiğin yerden kara haber var
Belli ki gittiğin yerden kara haber var
Dağlar dağlar
Kurban olam, yol ver geçem
Sevdiğimi son bir olsun yakından görem

Sensizlik çok zor canim kardeşim. Seneler geçtikçe geçiyor. Öyle zor ki...
Çok özledim.
Seninleyiz hep seninle olacağız.

Sensiz bir yıl daha geçti ama her günü seninle dolu ismin bir an bile düşmedi dilimizden BARIŞ tanrıdan dileğimiz bizi kavuşturması. herkes senden ve yaptığın güzel şeylerden bahsediyor arkadaşların sağolsun bizi hep arıyorlar bunlar senin bıraktığın güzel şeyler.
nurlarda uyu kalbi sevgi ve barış dolu can oğul
BARIŞ

Baharı beklerken kara kış oldu
Ayaz vurdu kalbimi
Ruhum sararıp soldu
Işığım söndü yapayalnızım
Şarkılarım sustu artık sensizim

Barışa;

22 Ekim 2008,
Bir sonbahar günüydü,
Aydınlıktı,güzeldi dünya
Bir fidan düştü toprağa
Ömrünün baharında,
Bütün umutlarıyla birlikte
Sonsuzluğa yelken açtı.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Gencecikti Barış
Işıl ışıldı gözleri,
İçi,
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Söndü güneş,karardı dünya
Bütün zaman durdu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Açarken ufkunda güller alevden,
Çıktı,her günki gibi gülerek evden,
Kimseyle vedalaşmadı
Yürüdü sonsuzluğa doğru.
Pusu kurmuştu ecel bekliyordu,
Sevdiğine kavuşmak tek arzusuydu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Küçücüktü bir zamanlar,
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum,uyu oğlum,ninni.
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Barış.
22 Ekim 2008
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona,
Uyan oğlum,uyan oğlum,uyan Barış

Unutmadım seni ben unutmadım,
Her zaman kalbimdesin
Aylar, yıllar geçti, söyle sen nerdesin
Anlaşıldı, sen geri dönülmeyen yerdesin
Unutmadım, unutamadım seni ben,
Her zaman bendesin

İyi forumlar. Şiirlerinizi takip ediyoruz ve beğeniyoruz.

https://carillasdentalesprecios.com/carillas-dentales/que-es-emax/

'Dışarıya yağmur,

yüreğime hasret,

fikrime sen..

Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden

bir bilsen.''

Güneşin aksam hüzünle battığı

Karşıdaki karlı dağlar yalnız

Düşen yaprak, esen rüzgar yalnız

İnsanda ölümün yalnızlığı

Yalnız düşünceler paramparça

Yalnız hatıralar kırık dökük

Yalnızlık zor, yalnızlık büyük

İnsanın yalnızlığı bambaşka

Dünyada yalnız olmayan ne var

Yer altında ölüler, gökte yıldız

Denizlerde yelkenliler yalnız

Ve insan yalnız tanrılar kadar

Üzerinde ümitle yaşadığımız

Dünyaya sığmıyor yalnızlığımız

BİR YAĞMUR SONU IŞILTISI
HAYRAN KALDIĞIM GÖZLERİNDE
AKLIMDAN ÇIKMIYOR HAYALİN
DÜŞLERİME GİRİYORSUN HER GECE
TÜRKÜLER SÖYLÜYORUM TÜRKÜLER
SÖYLÜYORUM SENİN İÇİN HER GÜN
TAN YERLERİ IŞIRKEN
GÜN TANYERİ IŞIRKEN