Dayanamam birden gelirsen
Güneş doğar gibi yavaş yavaş gel
Gelişin yıkım gibi olmamalı
Gelişin önceden belli olmalı
Yağmurlara söyle geleceğin günü

Geldiğinde akasyalar
Karlar gibi vuracak camlara
Güller çıldıracak sevinçten
Seni görebilmek için
Pencereden sarkacak sardunyalar
Ayva çiçekleri selam duracak
Sapsarı bakışına

Gelişin önceden belli olmalı
Yola çıkarken haber sal sularla
Ne yap yap üç gün önceden bildir
Ağaçlarla göklerle kuşlarla

Benim bin canla sevip bin özlemle andığım
Bari gölgeni bırak bana
Su çiçeklerinin en güzel yanı budur
Giderken gölgelerini verirler suya
Güz akşamları dal kıpırdamazken
Suda halkalanan gözleridir
Sende gölgeni bırak bana

Beyaz güllerden sessizce
Geçer dağılır durulur
Deli bir akşamda
Aralıksız vurur özlem

Can Oğlumuz
Sensiz bir yılbaşı daha geldi.
Sensiz ama her anı
seninle dolu yıllar gelip geçiyor her daim
aklımızdasın biz hep seninleyiz.
nurlarda uyu mekanın cennet olsun
kalbi sevgi ve BARIŞ dolu BARIŞ

Gün ağarınca boynum bükülür
Dalarım uzaklara gönlüm sıkılır


Sorma ne haldeyim, sorma kederdeyim
Sorma yangınlardayım her zaman
Sorma utanırım, sorma söyleyemem
Sorma nöbetlerdeyim başım duman

Ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş
Kor kor ateşler yanıyor içimde
Yokluğun beni kül ediyor

Ağaçlar yapraklara soyundu
Topraklar yağmurlara doydu
Sen gideli nice yıllar oldu
Bahçemde büyüdü diktiğin gülüm
Korkmam gelse de bir gün ölüm
Sensiz kalmadı ne bugün ne dünüm

Gün biter gülüşün kalır bende
          anılar gibi sürüklenir bulutlar
          Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
          yarım kalan bir şiir belki de

          Aykırı anlamlar arayıp durma
          güz bitip sular köpürür de
          kapanmaz gülüşünün açtığı yara
          uçurum olur zaman her gece

          Her gece yeni bir savaş baslar
          acı ses olur, ses deli yağmur

          Sığındığım her yer adınla anılır
          ben girerim sokağı devriyeler basar
          Bir de gülüşün eklenir kimliğime.

… Geri döndüren gördün mü geçmişi
Boşa soldurdun o nazlı gençliği
Bir avuç toprak için yor kendini
Dünyada ölümden başkası yalan
Bir avuç toprak için yor kendini
Dünyada ölümden başkası yalan
… Yalan, başkası yalan
Dünyada ölümden başkası yalan
Yalan, başkası yalan

Ay karanlık gecelerim gündüz olmuyor
Dalında solmuş güllerim filiz vermiyor
Elim kolum işe güce varıp gitmiyor
Gözlerimde ferim sönmüş haberin var mı?

Sen yine de nasılsın diye sor bana
Hiç yoktan sesini duyarım.
Bir bakarsın iyi oluverir sızlayan yaralarım.
Bir bakarsın çiçeklenirim ellerinde
Bulut bulut gezerim gözlerinde
Sen yine de sor nasılsın diye
İyiyim işte hemde çok iyiyim...
Sesini duydum ya daha
Başka ne isterim.

15 yıl mı oldu, yoksa daha dün gibi mi...

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum

Çocukların uçurtmalarına benziyorsun
Biliyor musun…
Rüzgârı hiç dinmeyen bir mavilikte
Güneşli sular gibi gülümsüyor yüzün.
Ve ben çok aşağılarda
Katı ülkesinde toprağın
Tutulmuş heyecanına
Titreyerek izliyorum süzülüşünü…

Bir hazin hızla uzaklaşıyor her şey…

Eğri çizgiler dalgın
İki kaşım üzerinde
İki kaşım üzerinde bir ağrı
Gözlerim yanıyor günlerdir
Gözlerimde bir yangın.

Bir yerlerim eksiliyor günlerdir
Bir yerlerim eriyor
Günlerdir başımda bir esrik bulut
Ben süt mavilerde umarken günü
Aykırı sularda akşam oluyor.

Bugün 4 Kasım. İyi ki doğdun canım kardeşim… Kalbimizde bizimlesin…

Sen hiç gitmedin ki BARIŞ
gözlerimizden kalbimize taşındın
önceden bir yerdeyken
şimdi baktığımız her yerdesin
canımız BARIŞ,ımız
iyiki doğdun
iyiki bizim can oğlumuz oldun.

BARIŞ' IMIZA,

4 KASIM 1984,bir pazar sabahı,
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı,
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız,
Özge,mizin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti,
Yakalayamadan saatlerdeki hızı,
Büyüyene dek,
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını"
Usanmadan okudum okudum
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı,
Şiirler yazdı, marşlar söyledi,
Marş söylemekten bıktığında da,
Öğretmenine,
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi,
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi,
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi,
Ama benim,
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi,
Tek nefes alsaydı,
Tek varlığı ruhumu doldursaydı,
Ban razıydım hasrete
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı,
Bana bahçeli bir ev alacaktı,
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye,
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum,
Sonunda seninle buluşacağım
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat,
Bundan böyle,
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım.
Sen hep yanımdasın hep benimle,
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla,
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım.
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte,
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim,
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle.

Gidince, gülün rengi sarardı gözlerimde
Mutluluk dolu dünyam karardı gözlerimde

Gözyaşların yağmurdu, ıslatırdı içimi
O gülen gözlerin bahardı gözlerimde

Yıldız gibi parladı gönlümde gülüşlerin
Duruşun güneşimdi, yanardı gözlerimde

Dudaklarım ismini hecelerdi derinden
Bakışlarım hep seni arardı gözlerimde

Gidince, gülün rengi sarardı gözlerimde
Mutluluk dolu dünyam karardı gözlerimde

Yüreği,bileği güçlü zayıf-şişman,büyük-küçük ayırmadan herkese abi diyen aslan oğlum
çok özlüyorum.her anımda sen varsın.seninle yaşıyorum.
kısacık ömründe yaptığın büyük iyilikleri allah önüne getirsin.
nurlar içinde,ışıklar içinde uyu canım BARIŞIM

Barışa;

22 Ekim 2008,
Bir sonbahar günüydü,
Aydınlıktı,güzeldi dünya
Bir fidan düştü toprağa
Ömrünün baharında,
Bütün umutlarıyla birlikte
Sonsuzluğa yelken açtı.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Gencecikti Barış
Işıl ışıldı gözleri,
İçi,
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Söndü güneş,karardı dünya
Bütün zaman durdu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Açarken ufkunda güller alevden,
Çıktı,her günki gibi gülerek evden,
Kimseyle vedalaşmadı
Yürüdü sonsuzluğa doğru.
Pusu kurmuştu ecel bekliyordu,
Sevdiğine kavuşmak tek arzusuydu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Küçücüktü bir zamanlar,
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum,uyu oğlum,ninni.
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Barış.
22 Ekim 2008
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona,
Uyan oğlum,uyan oğlum,uyan Barış